قریب به یک سال از تشکیل کابینه نهم و دولت دکتر محمود احمدینژاد میگذرد. مردم که در انتخابات سوم تیر به شایستگیها، اهداف و برنامههای دکتر احمدینژاد رأی دادند اینک و به تدریج نشانههای این تحول بزرگ در عرصه مدیریت کشور را مشاهده میکنند.
این در حالی است که طی این مدت و از همان روزهای آغازین شروع به کار دکتر احمدینژاد به عنوان رئیس جمهور حجم وسیعی از تبلیغات منفی و هجمهها علیه شخص رئیس جمهور و اهداف و برنامههای اعلام شده کابینه نهم صورت گرفته و می گیرد. و دکتر احمدینژاد البته با صبر، تحمل و متانت انقلابی و در عین مظلومیت، بار همه این مسائل را به دوش میکشد. در حالی که در جریان انتخابات نهم هیچ گروه و حزب سیاسی از دکتر احمدینژاد حمایت نکرد اما در جریان تشکیل کابینه بیشترین فشارها و سهمخواهیها از ناحیه احزاب و گروههای سیاسی وابسته به دو جناح سیاسی عمده کشور به دکتر احمدینژاد وارد آمد. در بیسابقهترین جریان رأیگیری برای وزراء پیشنهادی رئیس جمهور، چهار وزیر که اتفاقاً حضور آنها در کابینه مورد تأکید دکتر احمدینژاد بود با رأی عدماعتماد نمایندگان از حضور در کابینه بازماندند و سرنوشت کلیدیترین وزارتخانه اقتصادی کابینه “وزارت نفت” آنگونه رقم خورد که نهایتاً چهارمین گزینه پیشنهادی رئیس جمهور موفق به کسب رأی اعتماد شد.
حجم تبلیغات منفی، شایعات و جوسازیها بر علیه رئیس جمهور و برنامههای وی حاکی از ترس جدی افراد و گروههایی است که اکثریت منابع و امکانات کشور را در انحصار خود گرفتهاند. اما علیرغم تمام کارشکنیها و تخریبهای صورت گرفته، دکتر احمدینژاد در عمل، هم کارائی و کارآمدی برنامهها و اهداف دولت خود را اثبات کرد و هم با سعه صدر از تمام گرایشهای فکری برای اداره دولت نهم استفاده نمود. ارزیابی عملکرد یکساله دولت نهم گویای این واقعیت است که دکتر احمدینژاد همچنین، با صداقت و اخلاص و روحیه مردمداری خود، در کنار مردم و برای تحقق وعدههای ایام انتخابات خود میکوشد.
در عرصه داخلی سفرهای استانی رئیس جمهور و هیأت وزیران و تلاش برای حل آن اقدامی بیسابقه در طول تاریخ کشور و یادآور فضای حاکم بر دولت مردمی و خدمتگذار شهید رجایی است که موجی از شور، نشاط و امیدواری بر آیندهای بهتر برای مردم و بویژه جوانان را به همراه داشته است. و در عرصه سیاست خارجی نیز ابتکار عمل و دیپلماسی قوی و مؤثر دکتر احمدینژاد باعث همگرائی بیسابقه کشورهای اسلامی، آسیائی و آفریقائی در مقابل زورگوئیهای استکبار جهانی و عقبنشینی تدریجی آنان در عرصه روابط بینالملل شده و موج گستردهای از اسلامخواهی و عدالت طلبی را در سطح کشورهای جهان و بویژه کشورهای اسلامی و عربی به همراه داشته است. مقاومت و ایستادگی دولت نهم در حراست حقوق مسلم مردم ایران برای استفاده صلحآمیز از فنآوری هستهای هم در داخل کشور و هم در خارج از مرزها با استقبال و واکنش بسیار مثبت ملتها همراه بوده و موجب اعتماد به نفس بیشتر در بین مردم کشورهای جهان سوم شده است به گونهای که کشور ایران را به عنوان الگوی خود برگزیدهاند.
در بررسی کارنامه یکساله دولت نهم موارد ذیل نیز حائز اهمیت و قابل توجه است:
نخست آنکه مردم باید توجه داشته باشند که حجم فشارها و تبلیغات منفی علیه رئیس جمهور و دولت را به دقت بررسی نموده و مدّ نظر داشته باشند. بررسیهای اولیه حاکی از آن است که میزان انتقادها و تذکرات به وزراء دولت نهم در یکساله اخیر شاید با کل انتقادها و تذکرات صورت گرفته به دولتهای شانزده سال گذشته برابری کند.
دوم: دستگاههای نظارتی بجای ریشهیابی واقعی مشکلات که ریشه در عملکرد دولتهای گذشته دارد بار همه مشکلات را ناشی از عملکرد دولت جدید جلوه داده و بعضاَ با ارائه آمار و ارقام غیرواقعی دولت را ناکارآمد جلوه میدهند که این موضوع در سالهای گذشته کم سابقه بوده است. به راستی اگر دستگاههای نظارتی کشور وظایف خود را به خوبی، با قاطعیت و عدالتخواهی دنبال می کردند، وضعیت عمومی کشور اینگونه آشفته میبود؟
و آیا دستگاههای نظارتی در دولتهای خاتمی و هاشمی رفسنجانی واقعاً تا به این اندازه آزادی عمل داشتهاند؟؟؟
سوم: پیروزی دکتر احمدینژاد خواست خدا و اراده مردم بود و هیچ حزب و گروه سیاسی از دکتر احمدینژاد و برنامههای وی حمایت نکرد، اما به محض پیروزی وی در انتخابات، احزاب و جناحهای مختلف سیاسی به انحاء مخالف سعی در سهمخواهی از دولت و گماردن نیروهای خود در مناصب مهم کلیدی داشته و هنوز هم دارند. و اکنون نیز به دلیل افزایش هر روزه محبوبیت دکتر احمدینژاد سعی در انتساب سیاسی خود به ایشان برای بهرهبرداری تبلیغاتی در انتخابات آینده شوراهای اسلامی شهر و روستا دارند.
چهارم: از ارکان مهم و مؤثر در تحقق شعارها و اهداف دولت استفاده از مدیران متعهد، کارآمد و معتقد به این اهداف و برنامهها است. مردم عنایت داشته باشند که تغییرات داده شده در دولت، در حد یک دستکاری جزئی و جابجائی مختصر بوده است و پیشبینی میشود که در آغاز سال دوم دولت نهم، تغییرات گسترده و متناسب با اهداف دولت جدید نیز در راه باشد. عملکرد برخی مدیران عالی دولت و استانداران، بیانگر این واقعیت مهم است که این افراد، توانائی هماهنگ شدن با اهداف و برنامههای دکتر احمدینژاد را نداشته و عملاً در اجرای برنامههای دولت در حوزه کاری خود موفق نبودهاند و علاوه بر آن در انتصاب مدیران میانی نیز رعایت حداقل معیارهای مورد انتظار مردم و دولت نهم را ننمودهاند.
روحیه تجملگرایی و تشریفاتی بودن برخی مدیران عالی دولت و استانداران علیرغم ساده زیستی شخص رئیس جمهور بوضوح نشان داد که این گونه افراد، شایستگی خدمت در دولتی که رئیس جمهور آن از جنس مردم است را ندارند و دکتر احمدینژاد هم نشان داده و خواهد داد که در اداره امور کشور و انقلاب با هیچ کس تعارف ندارد و افراد ناخالص جائی در دولت پاک و خالص مورد انتظار مردم ندارند. لذا احتمال میرود در هفتههای آینده مردم شاهد تغییراتی در سطح مدیران و استانداران و ورود نیروهای متعهد، عدالتخواه، کارآمد و با انگیزه در عرصه مدیریت اجرائی کشور باشند.